موسیقی ایده آل – شاهین رسول زاده: به سراغ یکی از نوازنده های خوب و کاربلد کشورمان رفتیم تا با این هنرمند گفتگویی داشته باشیم و از حال و هوایش و فعالیت های این روزهای وی باخبر شویم آرش زمانیان نوازنده گیتاربیس ، در گروه رضا یزدانی است که پانزده سال است در عرصه موسیقی فعالیت می کند ، در ادامه می توانید گفتگوی مارا با این هنرمند دوست داشتنی بخوانید: خودتان را برای ما معرفی کنید و بگونید از چه زمانی وارد عرصه موسیقی شدید؟ من متولد خرداد ۱۳۶۳ هستم و پانزده سال است که به صورت حرفه ای در عرصه نوازندگی فعالیت می کنم. تا الان با کدام خواننده ها کار کردید؟ با علیرضا عصار ، حسین زمان ، محمد خاکپور ، کیارش حسن زاده و … همکاری داشتم اما حدود ۸ سال است که فقط با رضا یزدانی کار می کنم و عضو ثابت گروه او هستم. همکاری شما با رضا یزدانی از کجا و چگونه شکل گرفت؟ ما یک گروهی با محمد خرمی نژاد داشتیم که اجراهای دانشگاهی برگزار می کردیم که همزمان شده بود با انتشار آلبوم پرنده بی پرنده . ما بدون اینکه رضا یزدانی در جریان باشد چند تا از کارهای این آلبوم را کاور کردیم و در اجراهایمان اجرا کردیم تا اینکه بعد از چند اجرا رضا یزدانی را دعوت کردیم تا شاهد تمرین ها و اجراهای ما باشد ، بعد از رضایت طرفین از این اجراها،وارد گروه رضا یزدانی شدیم و همکاری های ما شروع شد. و بعد میلاد عدل ، مازیار احمدپور و بهروز پایگانهم به تیم اضافه شدند. با توجه به اینکه خود شما گروه داشتید، به فکر تولید آلبوم مستقل هم بودید؟ در آن زمان خیر ، تمام تمرکزمان روی اجراها بود اما در حال حاضر تصمیم به ساخت یک آلبوم مستقل دارم. جایگاه موزیک راک ایران را چگونه می بینید؟ ببینید بچه هایی که داخل ایران در زمینه راک به صورت زیرزمینی فعالیت می کنند فوق العاده هستند و حرف های زیادی برای گفتن دارند اگر زمینه ای فراهم شود تا این دوستان از فرم زیرزمینی خارج شوند خیلی حرفها برای گفتن دارند و قطعا اتفاقات خوبی برای این سبک خواهد افتاد. من پتانسیل بالایی در این بچه ها می بینم . اما متاسفانه کسانی که در ایران راک می کنند نمی توانند کارهایشان را به صورت رسمی ارائه کنند. کار کدام یک از هنرمندان را دنبال می کنید؟ معمولا کارهای محسن چاوشی ، حمید حامی و گروه کامنت را دنبال می کنم. در ایران چقدر به نوازندگی بها می دهند؟ در واقع ایران تنها جائیست که به نوازندگی بها نمی دهند ، یعنی تا زمانی که وارد حیطه خوانندگی وآهنگسازی نشوی اصلا کارهایت به چشم نمی آید . نه هیچ خواننده ای اعتبار به نوازنده هایش می دهد و نه جامعه . در صورتیکه خواننده نوازنده ایست که سازش صدایش است و هیچ فرقی با نوازنده ای که ساز می زند ندارد اما نمی دانم چرا خواننده و آهنگساز بیشتر به چشم می آید. پس به سیستم خواننده سالاری اعتقاد دارید. صد در صد ، متاسفانه این سیستمی است که بر جامعه موسیقی حاکم است. به نظرتان چرا این سیستم مرسوم شده است؟ به خاطر اینکه مردم هنوز آن طور که باید و شاید موسیقی را به چشم هنری که باید به آن اشراف داشته باشند نمی بینند و تا زمانی که آهنگهای سطحی ، آهنگهای هیت بازار می شوند یعنی به جایی نرسیدیم که موسیقی را به عنوان یک هنر تراز اول بشناسند . شما ببینید وقتی جو ساتریانی(JOE SATRIANI) کنسرت می گذارد مردم چه استقبالی از این اجرا می کنند در صورتی که در ایران نوازنده نابغه و تراز اولی مثل آرین کشیشی باید کنسرتش را در سالنی با ظرفیت ۳۰۰ – 400 نفر برگزار کند . یا مثلا شما ببینید در کنسرت ها دستمزد خواننده برای هر سانس چقدر است و دستمزد نوازنده چقدر ! به غیر از گیتار بیس چه سازهایی می نوازید؟ گیتار اسپانیش و کمی پیانو و در کنار اینها آهنگسازی و تنظیم هم انجام می دهم. چند موسیقی فیلم کار کردم یکی فیلم بوی گندم در کنار بهروز پایگان و دیگری فیلمی بود تحت عنوان ردپا که موسیقی متنش را من ساختم. برسیم به آلبوم سلول شخصی ، به نظرت این آلبوم چطور بود؟ سلول شخصی اولین آلبوم رضا یزدانی بود که به عنوان تنظیم کننده و آهنگساز در آن حضور نداشتم و فقط نوازندگی کردم. آلبوم خیلی خوبی بود و خروجی کار را دوست داشتم ، مخصوصا مجموع اول که شامل ترانه های اندیشه فولادوند بود . فکر می کنم تنظیم ها نسبت به آثار قبلی او پیشرفت بسیار خوبی داشته و بچه ها به لحاظ تکنیکی واقعا خوب کار کردند . ترانه های مجموعه اول به نسبت آلبوم های قبلی کمی سنگین تر بودند و نمی شود به راحتی آنها را پذیرفت و برای درکشان باید بیشتر با آنها درگیر شد . در آلبوم های قبلی کدام ترک ها ساخته شما بود؟ اتاق یخ زده ، بدون تو هیچم و بی منطق . اما متاسفانه در این آلبوم فرصت نشد تا به عنوان تنظیم کننده در کنار رضا یزدانی حضور داشته باشم . از فعالیت های اخیرتان برایمان بگوئید آیا به عنوان آهنگساز و تنظیم کننده با خواننده دیگری کار کردید؟ بله ، در آلبوم جدید فرشاد عرفانی که تمامی قطعات آن از ساخته های خودم است و با ترانه هایی از حسن علیشیری ، مریم ناصرپور و مهسا فضلعلی با نام احتمالی کروکی حضور دارم که در حال حاضر در مرحله اخذ مجوز است و به امید خدا اگر مشکلی پیش نیاید به زود منتشر خواهد شد. به عنوان حرف آخر اگر نا گفته ای دارید بگوئید: امیدوارم روزی برسد که شرایط به گونه ای شود که برای دیده شدن مجبور به خواننده شدن نباشیم و روزی برسد که سلیقه موسیقایی مردم رشد کند . چرا خواننده ای مثل حامی باید کم کار شود ، چرا باید انقدر سختی بکشد ، مگر امثال حامی چند نفر داریم؟ برای خود من سخت است وقتی که می بینم حامی نمی تواند کار کند اما از آن طرف آهنگهای سطحی هیت می شوند. انتهای خبر / منبع اختصاصی موسیقی ایده آل Leave a Reply Cancel Reply Your email address will not be published.CommentName* Email* Website