واسم انگار که تمومِ دنیا با دیدنِ عکس تو معنا میگیره با تو از اسمِ خودم جدا میشم با تو شب معنی رویا میگیره توو خیابونی که تیرِ برقاشم ندارن امیدِ تابیدنِ نور من دارم قلبمو آتیش می زنم تا یه وقت تو گُم نشی وقت عبور میری و ساعتِ قلبم خوابیده منم دستم گرفتم ظرفِ آبو چجوری اونو پشتِ پات بریزم خودت دور کن ازم این انتخابو دونه های اشکِ من بارون میشن وقتایی که زندگیت کویریه نمی خوام با تو از آزادی بگم مرگِ من پایانِ این اسیریه منم و وسوسه ی نوازشت توو شبایی که تورو گُم می کنم وقتایی که آسمونم ابریه دریامو غرقِ تلاطم می کنم میری و ساعتِ قلبم خوابیده منم دستم گرفتم ظرفِ آبو چجوری اونو پشتِ پات بریزم خودت دور کن ازم این انتخابو احمدرضا پسندی Instagram.com/ahmadreza_pasandi Leave a Reply Cancel Reply Your email address will not be published.CommentName* Email* Website
