موسیقی ایده آل-ملیکا مهدوی: کاوه آفاق، هنرمند نام آشناى عرصه موسیقى و سبک راک است که این روزها با برپایى نمایشگاه نقاشى هاى خود، بار دیگر بر توانایى هاى خود صحه گذاشت و تحسین همگان را برانگیخت. او تجربه بازى در دو تئاتر را هم در کارنامه هنرى خود دارد و نمود واقعى یک هنرمند تمام عیار است. نمایشگاه “سمفونى صلح” فرصت مناسبى براى تجدید دیدار وى با هوادارنش بود و با برگزارى اختتامیه این نمایشگاه در ٢٨ خردادماه، وعده دیدار آفاق و هوادارنش به کنسرت وى موکول شد؛ کنسرتى که مدت هاست همگان در انتظارش هستند و هوادارن براى هم صدایى و هم نوایى با خواننده محبوبشان لحظه شمارى مى کنند. به مناسبت اول تیر، “روز جهانى موسیقى” مصاحبه اى با این خواننده مردمى و با اخلاق ترتیب دادیم که خواندنش خالى از لطف نیست: – در نمایشگاه “سمفونى صلح” براى اولین بار شاهد هنرنمایى شما در زمینه هنرهاى تجسمى بودیم، که با استقبال قابل توجهى از جانب مخاطبان روبرو شد. باز خوردى که شما از این نمایشگاه دریافت کردید چگونه بود؟ خب قائدتا همواره هواداران، هوای بنده را در سخت ترین شرایط داشته اند و همیشه به همه عزیزان مدیون و بدهکارم. این جا هم من را تنها نگذاشتند و استقبال آنها واقعا من را خوشحال کرد و از همین جا دست تک تک عزیزان را می فشارم. بازخورد هم قائدتا بد نبود که علت آن هم بی شک همین لطف رفقای ماست. – همکارى با استاد ناصر پلنگى و خانم ساغر مسعودی چگونه بود؟ براى ادامه همکارى برنامه اى دارید؟ قاعدتا برای هر سه نفر ما حاوی تجربیات جدیدى بود، اساتید نقاشی اصولا به واسطه خاصیت هنرهای تجسمی، عادت به دیدن خیل زیاد مخاطب از گالری ها را ندارند و خب حضور پر شمار هواداران گرامی و خبرنگاران و بازتاب رسانه ای کار، برای استاد پلنگی و مسعودی تجربه ی هیجان انگیزی بود. برای من هم کار کردن و آموختن و هم اندیشی با دو هنرمند خوش سابقه و خوش فکر در این عرصه تجربه ی هیجان انگیزی بود. عملا هر سه ی ما از این نمایشگاه هر یک در ژانر خودمان، تجربیات جدیدى به دست آوردیم. – با وجود اینکه همه مخاطبان شما را به عنوان آهنگساز، ترانه سرا، خواننده و نوازنده میشناسند، اما در عرصه تئاتر نیز خوش درخشیدید و تجربه ی چندین اجراى تئاتر را در کارنامه هنرى خود دارید، دلیل عدم ادامه فعالیت شما در این عرصه چه بوده است؟ خیلی راحت و صادقانه مى گویم که متن خوبی هنوز به من پیشنهاد نشده و چند متن خوبی هم که بود متاسفانه از نظر مالی به توافق نرسیدیم و چون در اجراهای قبلی من از سر عشق و دل و بى قرارداد کار کردم و در نهایت حتی یک ریال هم تهیه کنندگان به من ندادند، عهد کردم که با تئاتری ها کاملا خشک و قراردادی کار کنم چون در پنج سال اخیر سه تهیه کننده و کارگردان عین آب خوردن کلاه سرم گذاشتند و سالن پُر کردند و رفتند و پشت سرشان را هم نگاه نکردند. واقعا از دروغ ها و سو استفاده هایی که من در پشت صحنه تئاتر دیدم هر چه بگویم کم گفتم. در این عرصه از همه بدی دیدم. – از انتشار آلبوم “با قرص ها مى رقصد” حدود ۶ ماه میگذرد. تا چه میزان توانستید رضایت مخاطبان خود را جلب کنید؟ سوال کلیشه ای شده، قاعدتا همه موسیقیدانان و خوانندگان همواره معتقدند که مخاطبانشان راضی هستند. این سوال را از من که آهنگساز و ترانه سرا و خواننده ی این آلبوم بودم نباید بپرسید و از منتقدین ِآشنا به تئوری باید نظر خواست. – علاوه بر آن دسته از مخاطبانى که از گذشته با کارهایتان آشنایى داشتند و آنها را دنبال میکردند، تعداد بسیارى پس از انتشار آلبوم، براى اولین بار صداى شما را شنیدند. انتشار آلبوم تا چه میزان در شناساندن شما در عرصه رسمى موسیقى مؤثر بوده است؟ من واقعا خبر از تعداد این عزیزان ندارم و امیدوارم که اگر تازه با آهنگ های کاوه آفاق نظیر “شال” ، “اتاق آبی” ، “فلوکستین” ، “عطر تو” و … آشنا شده اند به سراغ دیگر کارهای قدیم من هم بروند و ویدئو ها را ببینند و گوش کنند تا با فرآیند شکل گیریِ اندیشه ی پشت ترانه ها بیشتر آشنا شوند. – هوادارن بى صبرانه منتظر اجراى زنده شما هستند. آیا این انتظار تابستان امسال به پایان مى رسد؟ امیدوارم، اگر که باز همچون گذشته، کسی از دوستانم کارشکنی و خباثت و کوچکی و حسادت سراغش نیاد. – پس از انتشار “با قرص ها مى رقصد” خبرهایى مبنى بر دریافت مجوز برخى از فعالان سبک راک مثل کاوه یغمایى شنیده شد، با توجه به این روند روبه رشد، آینده موسیقى راک، پاپ-راک را در ایران چگونه پیش بینى مى کنید؟ هرآنچه که نسل جوان بخواهد همان خواهد شد نه من، نه شما و نه هیچ کس دیگر حریف خواسته ی متولدین قرن بیست و یکم نخواهد شد، اگر آنها پاپ، سنتی، رپ یا راک یا هر چیز دیگری بخواهند، هیچ کس جلودار قلب آنها نخواهد شد. من آینده را بیشتر اینگونه میبینم تا اینکه بگویم مردم چه میلی خواهند داشت. میل مهم نیست مهم این است هرچه که بخواهند، انجام خواهند داد و ما میانسالان را هم با سیل خروشان افکارشان با خود خواهند بُرد. امیدوارم که افکارشان بیش از این که سمت موسیقی های سخیف و بی فکر و مهمانی مآبانه برود، پیش به سوی آثار فاخر و فرهنگی و اندیشه محور حرکت کند و قاعدتا موسیقی ما هم به شهادت نظر عموم کارشناسان بزرگ موسیقی کشور، خدا را سپاس که از جنس آثار فرهنگی و فاخر و ارزشمند محسوب می شود. – آیا در حال جمع آورى آلبوم دوم هستید؟ بهتر است که در این مورد مجزا در آینده ی نزدیک اطلاع رسانی کنم. من از سال هفتاد و نه و هشتاد تا نود و پنج نزدیک به سیصد کار دارم که برای هر آلبوم از سالهای مختلف آثاری که با هم سنخیت معنایی داشته باشند را گلچین میکنم و بعد شروع به تنظیم میکنیم. الان هم بیست و پنج کار که از سال هشتاد و دو تا همین امسال ساخته ام را جدا کرده ام تا انشالله دوازده کار را گلچین کنم و شروع به تنظیم کنیم. – سخن پایانى با مخاطبان؟ من و گروهم سالهاست در آرزوی دیدار هوادارن گرامى مان در کنسرت و خواندن “شال” و “اتاق آبی”، در کنارشان هستیم. امیدوارم که امسال به آرزویمان برسیم. انتهای خبر / منبع اختصاصی موسیقی ایده آل Leave a Reply Cancel Reply Your email address will not be published.CommentName* Email* Website