گفت و گو با محمدرضا رهنما / برخی تنظیم کننده های جوان فقط می خواهند شنیده شوند

موسیقی ایده آل: محمدرضا رهنما تنظیم کننده جوان موسیقی کشورمان است که از او آثار موفقی را با صدای زانیار خسروی، رضا صادقی، گروه ایهام، حمید هیراد و … شنیده ایم؛ گفت و گویی را با وی انجام دادیم که در ادامه میخوانید:

با توجه به آماده بودن خیلی از اصوات موسیقی، تاثیر مثبت و منفی این اتفاق را چگونه ارزیابی می کنید؟

در همه جای دنیا از سمپل پک و لوپ های آماده رایج است. این در صورتی خوب است که فرد، موزیسین باشد و بتواند از این محصولات استفاده درستی داشته باشد. تاثیر منفی آن این است که افراد نابلد فقط اصوات را کنار هم قرار می دهند و بقیه آن را به نوازنده می سپارند. اگر اثر آن ها مورد استقبال قرار بگیرد، بدون سواد کافی وارد این حرفه می شوند و این مسئله باعث لطمه به موسیقی می شود.

تاثیر این پدیده بر سواد تنظیم کننده های جوان چیست؟

اگر تنظیم کننده ها فقط به پشتوانه این سمپل پک ها وارد دنیای تنظیم کنندگی شوند، اصلا اتفاق خوبی نیست. تنظیم کننده باید با سازهای مختلف آشنا باشد. همان طور که گفتم در چنین شرایطی همه چیز به نوازنده ها سپرده می شود. اگر با علم از این سمپل ها استفاده نشود چه بسا این حرفه از تخصص خارج شود.

یک رهبر ارکستر چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟

یک رهبر ارکستر باید سازها را بشناسد و بداند هر سازی از چه تکنیک هایی برخوردار است. محدوده فرکانسی آن ها را بشناسد و در چه دسته ای از سازها قرار می گیرد. مثلا در سازهای بادی، باید سازهای بادی چوبی یا بادی برنجی را بشناسد. رهبر ارکستر باید با هارمونی، کنترپوان و این چیزها را بداند. و از خیلی چیزها مهمتر بحث تجربه است. رهبر ارکستر با فعالیت موسیقایی رفته رفته پخته تر می شود.

شما به آموزش هم می پردازید. کمی در خصوص آن بگویید؟

هر زمان که فرصتی پیدا کنم به آموزش می پردازم. به نظر من یکی از رسالت های یک موزیسن این است که از علم خود برای آموزش به دیگران هم در کنار ساخت اثر استفاده کند. آن هم به شکل کامل. به نظر من هر چیزی را که یاد می دهی، باعث می شود بروی و چیزهای جدید یاد بگیری تا همیشه چیزی برای ارائه دادن داشته باشی. آموزش دادن از درجا زدن جلوگیری می کند.

آینده تنظیم در ایران را چگونه ارزیابی می کنید؟

پیش بینی آن سخت است. اگر بخواهم چیزی بگویم این است که از خیلی جهات به دلیل پیشرفت تکنولوژی، میکس و مسترها بهتر شده و تنظیم کننده های خوبی داریم اما تعدادشان کم است. اما آن روی سکه را هم باید دید. هستند افرادی که با سواد ناکافی برای حضور در این حوزه، پا به موسیقی گذاشته اند و حتی ممکن است آثار آن ها با استقبال رو به رو شود.

کمی بیشتر برای مخاطب توضیح دهید.

هیچ فیلتری برای وارد شدن به این عرصه وجود ندارد. من در خصوص اندک افرادی که متمایز فکر می کنند صحبت نمی کنم. بیشتر با افرادی مواجه می شویم که همه چیز را سطحی می بینند و تنظیم و موسیقی را ساده می گیرند. متاسفانه رفرنس های درستی هم ندارند. از آدم های باسواد پیروی نمی کنند و فقط می خواهند شنیده شوند. در میان عوام شنیده شوند. زیاد برای آن ها مهم نیست چه اثری خلق می کنند و چه محتوایی دارند. متاسفانه این روند آینده خوبی ندارد چون تعداد این افراد زیاد است. شاید نود درصد به این شکل باشند.