گفت و گو با مهدی خزایی / اولویت من شناساندن خودم به مردم است و بعد از آن به سراغ آلبوم مى روم

موسیقی ایده آل – ملیکا مهدوی : شناخته شدن در عرصه موسیقى همیشه کار ساده اى نیست و لزوما با انتشار اولین آلبوم یک هنرمند رقم نمى خورد. خوانندگان بسیارى هستند که ترجیح مى دهند ابتدا چند اثر از آن ها شنیده شود و بعد از پیدا کردن جایگاه محکمى در دنیاى موسیقى، آلبوم شان را روانه بازار کنند.
مهدى خزایى یکى از خواننده هایى است که على رغم سابقه فعالیت چندین ساله در موسیقى و پیدا کردن طرفداران خود، هنوز آلبومى از او شنیده نشده. مصاحبه دوستانه اى با این خواننده تربیت داده شد که خواندنش خالى از لطف نیست:

–  لطفا بیوگرافى کوتاهى براى علاقه مندانتان بفرمایید:
 مهدى خزایى، متولد ١٣۵٨/۶/٧

– چه مدت است که به صورت حرفه اى کار موسیقى را دنبال مى کنید؟
حدود ١٠ سالى از ورود من به دنیاى موسیقى مى گذرد. ورود من به دنیاى موسیقى با ساخت آهنگى آغاز شد که ترانه اش از خودم بود. به ساز گیتار تسلط دارم. از اولین کارهایم تیتراژ پایانى تله فیلم « مسیر هشتم » بود که به مناسبت میلاد امام رضا(ع) پخش شد و چون عاشق امام رضا(ع) هستم خیلى خوشحالم که این تیتراژ را در کارنامه هنرى خودم دارم.
با دوستان زیادى افتخار همکارى داشتم، از جمله؛ سعید انصار، احمد ابن نصیر، محمد دستجردى، بابک مافى، شروین رادفر، آمو و رضا شیرى.

– چه تعداد آهنگ تا به حال از شما منتشر شده؟
تقریبا ٨ قطعه

– آیا با گروه نوازنده هاى ثابتى همکارى مى کنید؟
خیر! اصولا دوست دارم فضاهاى مختلفى را تجربه کنم. باوجود اینکه خودم آهنگسازى مى کنم اما ترجیح مى دهم احساس یک آهنگساز دیگر را با صداى خودم آمیخته کنم و نوازنده ها هم هرکدام به نوبه خود حس متفاوتى را به موسیقى کار تزریق مى کنند که در نهایت همکارى کل مجموعه باعث مى شود تا روح قشنگ و متفاوتى در اثر جریان یابد.

– تا به حال به عنوان آهنگساز هم فعالیت داشته اید؟

بله، با بعضى از خواننده ها همکارى داشتم و کارهام در آلبوم دوستانم هست که هنوز منتشر نشده.

– در صحبت هایتان گفتید که اولین آهنگ شما با ترانه اى از خود شما بوده، آیا در حوزه ترانه سرایى هم فعالیت مى کنید؟
من گهگاهى ترانه مى نویسم، و به جز اولین کارم دیگر از ترانه هاى خودم استفاده نکردم. خودم رو به هیچ وجه در حد ترانه سرایى ندیدم چون این حرفه دنیاى بزرگى دارد و از آنجاییکه رکن اول یک آهنگ، ترانه است، ترانه سرایى کار بسیار حساسى به شمار مى رود. به نظر من نیازى نیست که یک خواننده در همه حوزه ها فعالیت کند و این باعث مى شود تا از مسیر اصلى منحرف شده و از هدفش دور شود، معتقدم که آدم موفق رشته یک کار را به صورت حرفه اى و با پشتکار دنبال مى کند و در نهایت به هدفش مى رسد به جاى آنکه چند هدف را نیمه کاره دنبال کند.

– آیا به فکر جمع آورى آلبوم هستید؟
راستش در حال حاضر که با شما صحبت مى کنم، تعداد قطعاتی که آماده دارم از یک آلبوم بیشتر هست، اما فکر مى کنم که هنوز به جایگاهى که به لحاظ شهرت دوست دارم در موسیقى برسم، نرسیده ام و این باعث شده که ترس از استقبال نشدن آلبوم را داشته باشم. اولویت من شناساندن خودم به مردم هست و بعد از آن به سراغ آلبوم مى روم.

– یعنى فقط ترس از عدم استقبال بوده و نه ترس از پروسه مجوز؟

پروسه مجوز مرحله بعدى است. من تا به حال سعى کردم در ایران خلاف موازین قدم برندارم، موزیک عشق من است.

– به عنوان سخن پایانى، هر حرفى که با مخاطبان دارید، بفرمایید:

در ابتدا تشکر مى کنم از مادر عزیزم که دلسوزانه زندگى اش را به پاى من ریخته، از همه کسانى که از ابتداى شروع کارم تا به امروز کمکم کردند، از سعید انصار، احمد ابن نصیر برادر عزیزى که خیلى کمکم کرد، شروین رادفر، محمد چنارى، محمد دستجردى، بابک مافى، اشکان خشایى و یاسر بختیارى که خیلى از راهنمایى هاش بهره بردم. از همه مردم عزیزم بابت حمایت هایشان از هنر و بلاخص موسیقى ممنونم، شبانه روز زحمت مى کشم تا شاید بتوانم در لحظه هاى تلخ و شیرینشان خاطره ساز باشم، و در آخر از شما و همکارانتان در موسیقى ایده آل هم سپاسگزارم که این مصاحبه را ترتیب دادید.

انتهای خبر / منبع اختصاصی موسیقی ایده آل