گفت و گوی متفاوت ایده آل با کارن زیاری / ما موزیسین ها نان دلمان را می خوریم!

موسیقی ایده آل – مریم نجفی: این بار به سراغ یکی از نوازنده های خوب کشورمان رفتیم تا کمی از زندگی این روز هایش بدانیم و بشنویم. شما را دعوت به خواندن این مصاحبه میکنیم:

-از نظر اخلاقی مهم ترین شاخصه ی ذهنی شما چیست؟
در کار موسیقی در ایران ممکن است یک روز بالا و روز دیگر  پایین باشیم و تقریبا اکثر نوازنده های ما در یک سطح هستند. تنها چیزی که بسیار حائز اهمین است پایبندی به اخلاقیات و اصول اخلاقی است و ما باید رفاقت ها و دوستی هایمان را بر پایه  ی محبت بگذاریم نه صرفا رابطه ی کاری این نکته را من همیشه به دوستان و همکارانم می گویم و تمامی کسانی که با ما همکاری می کنند به این اصل پایبند هستند.

-این روز ها مشغول به چه کاری هستید؟
این روزها در زمینه آهنگسازی و تنظیم در حال همکاری با محمد زارع و ایمان خطیب هستم.از طرفی قطعاتی را که با صدای خودم هست را تنظیم میکنم. و در حال حاضر با دوست عزیزم پیام شفتهی که به تازگی وارد ایران شده اند همکاری می کنم که در قطعه ی "تو اینجایی" که کار جدید من است نیز با من کار کرده است. آخرین کار پیش از آلبوم فریدون آسرایی را به نام "احساس عاشقی" را نیز من همکاری داشتم، در زمینه ی اجراهای زنده نیز در حال حاضر با "فریدون آسرایی" به عنوان نوازنده ی کیبورد و پیانو ، با "محمد زارع" به عنوان رهبر گروه همکاری دارم  و البته علیرضا طلیسچی اگر که مجوز اجرای زنده اش صادر شود به عنوان رهبر گروه با وی همکاری خواهم داشت.

-در آلبوم فریدون آسرایی کاری از شما نیست؟
خیر در این آلبوم همکاری ای نداشتیم.

-تا کنون چه کارهایی از شما منتشر شده است؟
تا امروز آلبومی در سال ۹۰ منتشر کرده ام به نام "خواب بی تعبیر" و دو قطعه ی "بمون با من" و "هوای تو" به صودت تک قطعه.

-تا به امروز با کدامین خواننده ها فعالیت داشته اید؟
من کارم را با مجتبی کبیری شروع کردم، بعد از وی با محمد عیوضی، شهاب اناری و ایمان سرورپور، سعید شهروز، برسام سیف، ایمان خطیب، فریدون اسرایی و علیرضا طلیسچی کار کرده ام.

-خوانندگی ، نوازدگی یا آهنگسازی؟
در حال حاضر نوازندگی!
چرا که در لحظه میتوانم حسم را منتقل کنم به طور مثال من روی استیج می توانم به شکل مستقیم با مخاطبین ارتباط برقرار کنم
-کار خوانندگی را به شکل کامل و حرفه ای تر چه زمانی می خواهید ادامه دهید؟
باتوجه به آلبومی که در سال ۹۰ منتشر کردم و گذر زمان و مشغله ی کاری کمی از خوانندگی دور شدم.
اما با توجه به سه قطعه ای که منتشر نمودم و همکاریم با پیام عزیز، این احتمال را می دهم که دیگر قطعاتم را به شکل تک اهنگ منتشر نکنم و تا تابستان سال دیگر در قالب یک آلبوم منتشر بنمایم.

-بهترین دوست شما در موسیقی؟
این سوال خیلی گفتنی نیست چرا که من با اکثر کسانی که کار میکنم رفاقت بسیار صمیمانه ای با من دارند.

-دغدغه ی اصلی زندگی این روز های شما؟
دغدغه ی خیلی خاصی ندارم اما این روزها خیلی زیاد نگران از دست دادن هنرمندانمان هستم! این موضوعات آنقدر برای من سخت است که تا به امروز هیچ جا صحبتی در این زمینه ها نداشته ام و گفتن کوچکترین جمله ای در رابطه با این مسائل برای من سخت آزاردهنده است و برای اولین بار است که در یک رسانه ازین اتفاقات سخنی میگویم، از دست دادن نیما وارسته، مرتضی پاشایی و همه هنرمندانی که از دست دادیم بسیار نگران کننده و تلخ است و من آرزو میکنم که اتفاقات بد امسال تمام شود.

-با مرتضی همکاری ای داشتید؟
من با وی همکاری ای نداشتم و فقط چند باری او را دیده بودم و در همان چند برخورد متوجه خصوصیات منحصر به فرد و جذاب وی شدم. ای کاش که همه ی ما به شکلی زندگی کنیم که پس از مرگمان اتفاقی مه برای مرتضی افتاد برایمان بیفتد. و اسطوره شویم.

-ساز مور علاقه ی شما؟
صد درصد پیانو!
در کل من ساز های پیانو و کیبورد و ساز های کلاویه ای را میزنم و امکان دارد که از کنسرت های بعدی ساز آکاردئون را نیز بزنم.

-تدریس؟
من به دلیل مشغله ی بسیار زیاد فرصت تدریس زیادی ندارم اما ۴،۵ شاگرد قدیمی دارم که فقط با آنها کار میکنم و گاهی کمک میکنند به من.

-از نظر خودتان خوشبخت هستید؟
من خدارا شکر میکنم برای داشتن خانواده ی خوب دوستان خوب کار خوب و زندگی خوب.

-هیاهو یا سکوت؟ در کدام محیط احساس راحتی بیشتری دارید برای کار؟
قطعا سکوت چرا که بهترین اتفاقی که برای یک هنرمند میتواند بیفتد در زمانی هست که بی حاشیه و خلوت باشد تا بتواند در آرامش فعالیت کند. 

-سربازی؟
رفتم! و به جرات میتوانم بگویم که بهترین خاطرات زندگی من در دوران خدمت بوده است

-عشق؟
عشق و کار و زندگی من موسیقی است و اگر نباشد زندگیم بی هدف می شود.

-اگر به گذشته برگردید، باز هم همین راه را میرفتید؟
بله صد در صد! شاید اگر ما شغل دیگری را انتخاب میکردیم از نظر مالی و حتی اعتباری خیلی موفق تر بودیم، اما ما زمانی که روی استیج هستیم و تشویق و خوشحالی مردم و حسشان را میبینیم، آنقدر انرژی مثبت میگیریم که این حس را با هیچ چیز دیگری عوض نمیکنیم. ما موزیسین ها نان دلمان را می خوریم!

انتهای خبر / منبع اختصاصی موسیقی ایده آل