موسیقی ایده آل – تینا رحیمیان : ۲۳ خرداد افتتاحیه استیج فندر بود که در مراسمی با حضور هنرمندانی چون بابک ریاحی پور، آرش مقدم ،  خشایار جوزی ، مجید پروریان ، امیر دانایی و … در آموزشگاه موسیقی هترا برگزار شد . شرکت فندر ، یک شرکت تولید کننده آلات موسیقی است که پس از مشکلات بسیار بالاخره به صورت رسمی در ایران آغاز به کار کرد . در خلال افتتاحیه نماینده رسمی این شرکت در ایران از یک سری آرتیست و نوازنده حرفه ای و نام آشنا برای اجرای برنامه  دعوت به عمل آمده تا در کنار صحبت ها به اجرای موسیقی بپردازند.

در همین راستا به سراغ امیر دانایی و مجید پروریان رفتیم تا گفت و گوی کوتاهی در باره این مراسم داشته باشیم :

اجرا به چه صورتی برگزار می شود؟

امیر دانایی:در واقع این اجرا به صورت اینسترومنتال ( بی کلام ) بوده و شروع این مراسم با هنرنمایی خشایار جوزی می باشد که دو قطعه از آلبوم جدیدش (ساعت نامیزان) که به تازگی وارد بازار شده است و بعد من ، مجید پروریان (گیتاربیس) ، عرفان امامی (درامز) و اشکان دباغ (کیبورد) به اجرای موسیقی خواهیم پرداخت.

نحوه آشنائیتان با این گروه چگونه بود؟

امیر دانایی:با بچه ها در گروه سیروان آشنا شدیم ، البته با عرفان از قبل آشنا بودیم و من و مجید  یکسری کاربی کلام داشتیم  بعد از صحبت با مجید پروریان تصمیم به اجرای دو قطعه آسانسور  و فصل ها گرفتیم که در این قطعه اشکان دباغ نیز به هنرنمایی خواهد پرداخت.

قبلا هم شاهد اجراهای اینسترومنتال بوده ایم ، در مورد آنها توضیح می دهید؟

بله ، یک اجرایی بود که با چند نوازنده برگزار کردیم تا هم مخاطبین بیشتر با موسیقی بی کلام آشنا شوند  و هم سلیقه مخاطبین را در سبک های مختلف بسنجیم . و مخاطبان بتوانند سبک مورد علاقه شان را انتخاب کنند.

فکر نمی کنید موسیقی اینسترومنتال کمی بیشتر باید مورد توجه قرار بگیرد و به مردم معرفی شود؟

امیر دانایی :به نظر من چون این موسیقی به تازگی دارد در ایران شکل می گیرد و نوازندگان معروف باید خیلی در این سبک فعالیت داشته باشند

مجید پروریان: در واقع این راهی است که پیشکسوتان ما چند سال پیش طی کردند و یه مدت متوقف شد و ما داریم سعی می کنیم این مسیر رو کمی مدرن تر ادامه بدیم و این مساله مستلزم این است که محل ارائه این اجراها نیز وجود داشته باشند . هستند گروههایی که هنوز فعالیت می کنند اما تعدادشان به نسبت ۷-۸ سال گذشته کم تر شده چون انگیزه ای برای کار ندارند

 

 

چرا؟

مجید پروریان:نبود مکان مناسب اجرا و مسائل پخش آلبوم ها باعث شد تا انگیزه ها برای ارائه کار بیشتر ، کم شود.

 

فکر می کنم از همین اجرا استقبال خوبی به عمل آمده

مجید پروریان:اینجا واقعا ظرفیت سالن کم بود و این ها گروه هایی هستند که با خواننده های مطرح نیز ساز می زنند و دور از ذهن نبود

قصد ندارید در ابعاد بزرگتر اجرا داشته باشد؟

مجید پروریان:صدر در صد ، اما نیاز مند یک سری مسائل اولیه هستیم که باید رعایت شوند . مثلا برای اینکه اجراهای بزرگتر داشته باشیم اول باید در سالن های کوچکتر اجرا داشته باشیم تا مجوز سالن های بزرگتر را صادر کنند

امیر دانایی: در واقع دوطرف باید هوای یکدیگر را داشته باشند  هم آرتیست باید موسیقی خوب ارایه دهد و سعی کند فضای کار خیلی ماشینی شود و مردم هم باید حمایت کنند

کلام پایانی؟

امیر دانایی: در واقع دوطرف باید هوای یکدیگر را داشته باشند  هم آرتیست باید موسیقی خوب ارایه دهد و سعی کند فضای کار خیلی ماشینی شود و مردم هم باید حمایت کنند و اگر سرمایه گذار ها توجه بیشتری به این سبک داشته باشند بیشتر دیده می شود.

 

مجید پروریان : موسیقی پاپ همه جای دنیا وجود دارد اما در ایران به علت اینکه تهیه کننده بیشتر به موسیقی پاپ توجه می کنند از طرف مردم هم مورد اقبال قرار می گیرد و بر خلاف کشور های دیگر فرصت برای این اجراها کمتر است . و امیدوارم مسیر برای ارائه کارهای بهتر باز شود.

در حاشیه این مراسم به سراغ خشایار جوزی نوازنده جوان و کاربلد  گیتار الکتریک رفتیم تا گفت و گوی کوتاهی با وی داشته باشیم که در ادامه حاصل این گفتگو را خواهید خواند:

راجع به اجرای امروز یک مقدار توضیح برای ما بدهید:

اجرای  امروز در واقع برای شرکت فندر بود . برای کسانی که از این برند استفاده می کنند و یا در این سبک کاری دارند که می توانند اجرا کنند .  به سلیقه شرکت از ما دعوت شد تا در این مراسم اجرا داشته باشیم.

فکر می کنید مردم چقدر با این موسیقی  آشنایی دارند و از آن استقبال می کنند؟

اگر نمونه خوبی از یک کار به دست مخاطب برسد ، مخاطبین قطعا از آن استقبال خواهند کرد

نمونه مطلوب از طرف چه کسی باید به دست مخاطب برسد؟ نوازنده یا …؟

وظیفه نوازنده است که یک کار خوب و استاندارد را به گوش مخاطب برساند.

چندمین اجرای اینسترومنتالی بود که به این شکل اجرا شد؟

به این شکل دومین اجرایی بود که انجام دادیم ولی کنسرت های اینسترومنتال زیادی در ایران برگزار شده است.

قصد دارید کمی وسیع تر کنسرت برگزار کنید؟

صدر در صد . ما قصد داریم که اجراهای بیشتری داشته باشیم اما تصمیم با تهیه کننده ها و برندهایی است که کنسرت های اینسترومنتال برگزار می کنند و آنها باید تصمیم بگیرند.

مدت زیادی ار  انتشار آلبوم اولتان ، ساعت نامیزان نمی گذرد  کمی از آن برای ما بگوئید.

آلبوم ساعت نا میزان یک آلبوم کاملا تکنیک گرا بود که ملودی هایش را در سنین پائین نوشتم و به خاطر مشکلاتی که پیش آمد خیلی دیر وارد بازار  شد.

استقبال از آلبوم چطور بود ؟ راضی بودید؟

بله نسبت به خود آلبوم راضی بودم.استقبال از آن چیزی که من فکر می کردم بیشتر بود.

برنامه های آیندتان به چه شکل می باشد؟

در حال حاضر در حال کار بر روی آلبوم دومم هستم . این سبک این آلبوم بسیار متفاوت تر است کمی پاپیولار تر و دوست داشتنی تر است . سعی کرده ام در این آلبوم معنا گرا تر کار کنم.

چه تاریخی را برای عرضه این آلبوم در نظر گرفتید؟

اصلا نمی توانم پیش بینی کنم ، چون فعلا آلبوم در مرحله پیش تولید است. و هنوز به مرحله  ضبط نهایی نرسیده است.

در انتها به سراغ یکی از با سابقه ترین نوازندگان کشور ، بابک ریاحی پور رفتیم تا گپ و گفتی دوستانه  با وی داشته باشیم  که شما را به خوانش آن دعوت می نماییم:

 

کمی در مورد این اجرا برای ما توضیح می دهید؟

هدف از این اجرا در واقع معرفی محصولات فندر بوده و اجرای ما در واقع بداهه نوازی است که هیچ تمرینی برایش نشده همراه با آرش مقدم  که یک قطعه تقریبا طولانی را اجرا می کنیم  .

مثل اینکه اولین اجرا تون با گیتار فندر به تازگی بوده. چی شد که تصمیم گرفتید این ساز رو انتخاب کنید؟

خب من آرتیست شرکت یاماها بودم و هیچ وقت فندر نداشتم که برای خودم هم جای تعجب بود و بعد از تست کردن ساز دیدم که واقعا ساز فوق العاده ای است.

فکر می کنم این اجرا یک شروع جدید باشد که در ایران خیلی کمتر شاهدش هستیم

صد در صد!  در اجراهایی که امروزه میبینیم نوازنده ها پشت سر خواننده می ایستند و ساز می زند .

پس این دست اجراها ، باید بیشتر مورد حمایت قرار بگیرند ، چه از طرف مردم چه از طرف نوازنده ها

در مورد مردم که نمیتوانیم به زور وادارشان کنیم . اما متاسفانه اجرای این جور برنامه ها سختی خودش را دارد . برای یک اجرای این چنینی آنقدر هزینه ها بالاست و موانع وجود دارد که ۹۰ درصد از کسانی که اجرای این چنینی برگزار می کنند متحمل ضرر می شوند . خیلی ها می پرسند چرا تعداد اجراهای این چنینی کم است در جواب باید بگویم به دلیل دلسردی و از دست دادن انگیزه نوازنده هاست . به این دلیل است که نوازنده ها جمع می شوند و با تمرین های زیاد اقدام به برگزاری کنسرت می کنند اما با ضرری که متحمل می شوند باعث می شود تا انگیزه کار را از دست بدهند .

پس ممکن است که آینده ای در انتظار این اتفاقات نباشد

آینده بستگی به خود ما دارد ، ما محل برگزاری این دست اجراها را نداریم ، اگر جایی بود که نوازنده ها می توانستند هنر خودشان را در معرض نمایش بگزارند سطح موسیقی کشور رشد چشم گیری داشت ، رقابت ها بیشتر می شد و همه می خواستند که پیشرفت داشته باشند . اما وقتی شما شش ماه یا سالی یکبار شاهد این دست اجرا ها هستید طبیعی است تاثیر زیادی در روند کار نخواهد داشت . اما امیدوارم موزیسین ها با یک برنامه ریزی مناسب بتوانند اجراهای خوبی داشته باشند .

امکانش هست که صنفی برای مدیریت موزیسین ها تشکیل بشه تا بیشتر شاهد این دست اجراها باشیم؟ به هر حال شما یکی از پیشکسوتان موسیقی هستید و قطعا حضورتان تاثیر گذار است

صد در صد ولی ما انقدر از این قبیل حرکت ها انجام دادیم و کنسرت های مستقل برگزار کردیم اما به این نتیجه رسیدیم که در ایران این تیپ موسیقی مورد پسند واقع نیست.

به نظرم این شما هستید که سطح توقعات مردم را بالا می برید

بله ، ببینید الان دهه هفتاد نیست ، مردم ما در دهه هفتاد خیلی بهتر بودن ، ما در آن زمان کنسرت بی کلام برگزار می کردیم در سالن ارسباران و هرشب با استقبال خوبی روبرو می شدیم . اما الان این اتفاق ها نمی افتد ، الان حتما باید خواننده داشته باشیم تا مخاطب به سالن بیاید  بیشتر هم به چند خواننده محدود می شود. ما نوازنده  خوب به اندازه کافی داریم ولی نیروهای مدیریتی کم داریم.

صحبت پایانی

من خیلی خوشحالم از این برنامه و برام این اجرا بسیار لذت بخش خواهد بود.

این مراسم به همت جناب آقای مقداد هندی برگزار شد و از همکاری و لطف بی دریغشان کمال تشکر را داریم.

در ادامه تصاویری از این اجرا را از نگاه دوربین « تینا رحیمیان » بیننده باشید:

هیچ گالری انتخاب شده وجود دارد و یا از گالری حذف شده است

انتهای خبر / منبع اختصاصی موسیقی ایده آل

 

 

Leave a Reply

Your email address will not be published.