ایده آل – زهره ابوالقاسم : (زمستون لباس سفید تنش می کنه و می میره! درختا فک می کنن لباس عروسی می پوشن آره فقط فک می کنن لباس عروسی پوشیدن!)
نمایش (آنک زمستان می گرید) کاری از گروه هامارتیا از ۲۲ مرداد در سالن استاد پرویز پرستویی با بازی الینا گلچین، جواد اینانلو، آرزو کشاورز، ابوالفضل حضرتی و ابراهیم ابراهیمی به نویسندگی و کارگردانی فاضل قنادی به روی صحنه می رود. گروه هامارتیا این نمایش را به روح آتنا اصلانی و تمام زنان و دخترانی که جز شادی نخواستند و جز اندوه نبردند هدیه کرد. تئاتر زبان دردهای انسانی است و فاضل قنادی هم با هوش و تیزبینی اینبار اثری را به نمایش درآورد که این روزها بیشتر درباره اش می شنویم. اتفاقات ناگواری که در کودکی برای کودکان معصوم ما می افتد و اثرات آن در در آینده این کودک! قطعا برای درک بهتر این نمایش باید کمی روانشناسی، جامعه شناسی و مردم شناسی بدانیم تا اتفاقات سه گانه ای که در طول اجرا می افتد را بهتر درک کنیم چرا که هر قسمت از نمایش و تمام دیالوگ ها با مطالعات و تحقیقات فراوان نویسنده نگارش شده است. ناهنجارهای اجتماعی که گاه و بیگاه خواسته و ناخواسته تاثیر فراوانی بر آینده فرد و حتی جامعه می گذازد.
آنک زمستان می گرید مظلومیت زنان را به تصویر کشیده اما نه به این معنی که میان مرد و زن تقاوتی وجود دارد. در طول اجرا هیچ قسمتی مبنی بر تفاوت قائل شدن بین مرد و زن وجود نداشت، چرا که نگاه نویسنده و کارگردان نگاه جامعه شناسانه با رویکردی انتقادی است. تجاوز، خیانت، حسادت، نیاز، عشق! شاید این نمایش در این پنج کلمه خلاصه شود اما با هر کدام از این نمادها و کلمات در صحنه های مختلف و با متنی کار آمد و بازی خلاقانه در سالنی که کمترین امکانات را برای اجرا داشت در طول نمایش رو به رو خواهیم شد.
این نمایش با استقبال خوبی از سمت هنرمندان و اهالی رسانه مواجه شد، در اجرایی که ویژه هنرمندان و عکاسان بود میتوان به حضور هنرمندانی از جمله صفر کشکولی، سیامک اشعریون، علی اصغر کردبچه، عباس رافعی، محمد حسین فرزانه، فرهاد فرح بخش، داریوش منتظری، اکبر تهرانی، محمد موسوی، نسیم نجفی، گلناز عباسی، اسیه اسد زاده، نازنین قریب، فرناز طباطبایی، شکرانه کریم، مهتاب شکریان، مریم سهیلی، کیوان باقر زاده، مائده نجفی و سعید فخاری رکورد دار رو پایی گینس اشاره کرد. صفر کشکولی که برای دومین بار به تماشای (آنک زمستان می گرید) نشستند. صفر کشکولی به این نکته اشاره کرد که در این سالن با امکانات کم حتی نفس کشیدن آسان نیست، چه برسد به ۶۰ دقیقه هنرنمایی روی صحنه! بازیگران به قدری خوب نقش ها را ایفا کردند که واقعا لذت بردم.
صفر کشکولی خود را مانند قطره ای در دریای هنر بازیگری تشبیه کرد و ادامه داد که من هیچ وقت ادعای قهرمانی و هنرپیشگی نداشتم. کشکولی مدال قهرمانیش را پیش کش به گروه هامارتیا کرد و گفت من برای این مدال ۸ سال زحمت کشیدم تا آن را از داوران بگیرم و سپس همراه مرتضی منتظری نخستین کارگردانی که با کشکولی کار کرده بود به روی صحنه رفتند و مدال خود را به فاضل قنادی به نمایندگی از گروه تقدیم کرد.
داریوش منتظری کارگردان سینما به روی صحنه در کنار بازیگران آمد و گفت بازیگر باید عاشق باشد تا در این محیط بازی کند آن هم با این اوانسن ها و حرکات بسیار سخت.
(آنک زمستان می گرید) تا ۲۲ شهریور در تماشاخانه استاد پرویز پرستویی ادامه دارد.

تصاویری از این نمایش را از نگاه دوربین « سارا شکوهی فرد » مشاهده می نمایید.

انتهای خبر

Leave a Reply

Your email address will not be published.