گفت و گوی ایده آل با بنیامین بیانی / نوازندگی شغلی است که درآمدش بالا پایین دارد !

موسیقی ایده آل – محمد کردی : بنیامین بیانی از نوازندگان جوان و بسیار خوب ساز ساکسیفون است که کارش را خیلی خوب بلد است ، به سراغش رفتیم و گفت و گویی را با او انجام دادیم که در ادامه می خوانید : 

موسیقی را از کجا شروع کردید و نزد کدام یک از اساتید موسیقی را آموختید ؟
من از زمان بچگی به کلاس های موسیقی کودکان (ارف) می رفتم.۱۰ سالم بود که پیش یکی از بزرگترین اساتید موسیقی ایران جناب استاد وارتان ساهاکیان تئوری ابتدایی موسیقی از جمله سلفژ،هارمونی و … را آموختم.این یکی از بزرگترین شانس های من در زندگی بوده است،چون در آن زمان که با اساتید آشنایی نداشتم.به واسطه یکی از آشناهایمان به استاد ساهاکیان معرفی شدم و نزد ایشان موسیقی را آموختم.پس از آن برای آموختن ساز گیتار نزد استاد دانشمند و همچنین جناب آقای سعید حبیبی رفتم.تا رسید به زمان دانشگاه که عاشق ساکسیفون شدم!با استاد افشار در کنسرواتور تهران رفتم و از دیگر اساتیدم در ساز ساکسیفون نیز می توانم به استاد ملیکیان که یکی از نوازندگان قدیمی سبک جز هستند و پیتر سلیمان پور اشاره کنم.
چه شد که از ساز گیتار که یک ساز آکوستیک است به یک باره به ساز ساکسیفون علاقمند شدید؟
همه این مسائل به سبک موسیقی که انسان گوش می کند بر میگردد.پس از آن که در ساز گیتار به پیشرفت های خوبی رسیدم در سبک موسیقی هایی که گوش می کردم ساز ساکسیفون زیاد بود و همین باعث شد که به دنبالش بروم.در آن زمان هم تعداد کسانی که این ساز را در ایران می زدند اندک بود.من در آن زمان فقط آقای ایمان جعفری پویان و فواد حجازی را میشناختم  و کارهایشان را دیده بودم.
اولین بار کی بر روی استیج رفتید؟
اگر اشتباه نکنم سال ۷۸ بود که بر روی استیج رفتم.آن زمان شاگرد آقای حبیبی بودم.آموزشگاهی که من در آن بودم از آموزشگاه هایی بود که کنسرت های بزرگی را برگزار می کرد.من در آن اجرا گیتار زدم و در قسمتی از اجرا هم خواندم که اولین و آخرین باری بود که بر روی استیج خواندم!پس از آن هم در جشن مجله چلچراغ که فرزاد حسنی اجرای آن را بر عهده داشت گیتار زدم.
تا کنون با چه خوانندگانی ساز زده اید؟
اگر بخواهم اسامی خوانندگانی که با آن ها روی استیج رفته ام را نام ببرم می توانم به معراج محمدی،مهدی مقدم،بند محسن افشار،مانی رهنما،خدابیامرز مرتضی پاشایی،مهدی مدرس،مهدی یراحی،گروه سون،رضا صادقی و محمد علیزاده اشاره کنم.در حال حاضر هم که در گروه محسن یگانه هستم.
از شرایط گروه محسن یگانه راضی هستید؟
بله،به هرحال گروه گروهی بسیار حرفه ای است و همه نوازندگان نیز جز بهترین نوازندگان ایران هستند.
در چند کنسرت شما به همراه حسین شریفی و علیرضا میرآقا گروه بادی را تشکیل میدادید؛این موضوع اتفاقی بوده است یا خودتان اینگونه خواستید؟
من همیشه گفتم یکی از افتخارات من این است که در کنار کسانی ساز زده ام که از بزرگان نوازندگی بوده و هستند.زمانی که هنرجو بودم به کنسرت زنده یاد ناصر عبداللهی رفتم.استادم آقای حبیبی را می دیدم که ساز می زدند.آقای حسین شریفی و مهران سراجیان هم حضور داشتند.هیچوقت فکر نمیکردم که شاید یک روزی در کنار این عزیزان و بزرگان ساز بزنم و این مساله هم از لطف خدا و کسانی بوده است که هوای کسانی که به تازگی پا به عرصه نوازندگی میگذارند را دارند.در مورد نواختن در کنار علیرضا میرآقا و استاد شریفی هم می توانم بگویم که برای اولین بار در کنسرت سعید عرب این اتفاق افتاد.حسین شریفی عزیز به من لطف داشت و من را انتخاب کرد.این دو عزیز که از اساتید و قدیمی های موسیقی کشورمان هستند بسیار به من لطف داشتند.پس از آن هم خواننده های دیگری هم که این گروه را می خواستند حسین شریفی به من می گفت.
وقتی روی استیج ساز میزنید چه حس و حالی دارید؟
واقعا حس آن لحظه قابل تعریف کردن نیست.هرکسی که کار هنری انجام می دهد بهترین لحظه برای او لحظه ای است که هنرش را ارائه می دهد.انسان در اوج لذت و هیجان سیر می کند.
نظرتان در مورد خواننده سالاری موجود در کشورمان چیست؟
این موضوع فقط مختص به ایران نیست.در تمام دنیا این مساله وجود دارد.برای امروز و دیروز هم نیست،موسیقی قبل از انقلاب را هم که نگاه کنید این موضوع وجود داشته است.در سینما هم همین است،شاید عوامل پشت دوربین به نسبت یک بازیگر زحمات بیشتری بکشند اما در نهایت این بازیگر است که دیده می شود.البته یک مقداری هم دست مردم است،آن ها هستند که باید کمک کنند.به عنوان مثال در کشور آمریکا اگر یک نوازنده گیتار بیس کنسرتی را برگزار کند همان قدر جمعیت میرود که یک خواننده مشهور کنسرت بگذارد.مردم ما اکثرا موسیقی با کلام گوش می دهند به همین دلیل هم خواننده برایشان مهم تر است.اگر مردم ما سطح سلیقه و دایره شنیداری شان را وسیع تر کنند و به موسیقی های بی کلام هم گوش کنند می توانند خیلی به رفع این موضوع کمک کنند.کم نداریم کارهای بی کلام بزرگی که نوازندگان بسیار حرفه ای در آن نواخته اند.
شما با موضوع خواننده سالاری مشکلی ندارید؟
اگر بخش در آمد مالی را کنار بگذاریم خیلی مشکلی ندارم ، فکر میکنم یک نوازنده همین که روی استیج ساز بزند و مردم هنرش را بشنوند و تشویقش کنند نهایت لذت را از کارش می برد.
به نظر شما نوازنده های ما دستمزدهایی را می گیرند که حقشان است؟
یک سری از نوازنده ها هستند که بسیار پرکارند؛چه در زمینه ضبط آلبوم و چه در زمینه اجرای کنسرت همیشه بوده اند و هستند.چند سال پیش نوازنده ها هیچ تعهدی نسبت به گروهی که در آن ساز می زدند نداشتند.چون تعداد کنسرت ها کم بود و یک نوازنده می توانست در دو گروه ساز بزند.اما بعد با افزایش تعداد کنسرت ها نوازنده ها نیز با یک گروه خاص قرار داد میبندند و ثابت با آن گروه می زنند و یا اولویتشان با آن گروه است.نوازندگی شغلی است که درآمدش بالا پایین دارد.نوازندگان ما تامین نیستند.در کشورهای دیگر یک نوازنده آنقدر تامین است که تمام فکر و انرژی اش را روی تمرین کردن می گذارد و روز به روز هم پیشرفت می کند.اما در کشور ما چون متاسفانه این مساله وجود ندارد اکثر نوازنده ها محبورند به فکر یک درآمد ثابت ازجای دیگر نیز باشند.
فکر میکند به حق و جایگاهی که استحقاقش را دارید رسیده اید؟
بگذارید یک موضوع را خیلی رک بگویم.من خیلی مواقع بوده است که بعد از اجرا عذاب وجدان گرفته ام.چون نوازنده هایی داریم که در سطح من که هیچ،بسیار فراتر از سطح من ساز می زنند اما شناخته شده نیستند و یا برای خودشان میزنند یا در کنسرت های کوچک صد یا دویست نفری.عذاب وجدان میگیرم وقتی میبینم که من با خواننده های درجه یک که کار من را دوست داشتند ساز میزنم و آن همکارهای من بیکار هستند.به هرحال شرایط کاری من در ایران به لطف خدا جزء خوب هاست. 
قصد انتشار آلبوم با کلام یا بی کلام را ندارید؟
من در زمان های قدیم کارهایی را در این زمینه کرده بودم.یکی از دوستانم شعرهایی به زبان انگلیسی و در موضوع صلح می گفت.شروع کردم به ساختن قطعات به زبان انگلیسی اما بعد که به دنبال مجوز اش رفتم دیدم که این کار نشدنی است!در مورد آلبوم بی کلام هم چند قطعه دارم اما فعلا به آلبوم فکر نمی کنم.شاید روزی این کار را کردم.به هرحال دوستانی هم که آلبوم بی کلام منتشر می کنند اصلا نباید به بازگشت مالی اش فکر کنند و آن آلبوم صرفا یک شناسنامه برای نوازنده است.
به عنوان حرف آخر هم اگر صحبتی باقی مانده است بفرمایید.
امیدوارم که شرایط موسیقی در کشورمان روز به روز بهتر شود.مردم ما مردمی هستند که بسیار بسیار موسیقی را دوست دارند و با آن ارتباط برقرار می کنند.امیدوارم که کیفیت و سطح موسیقی کشورمان بالاتر برود.از شما و سایت موسیقی ایده آل نیز تشکر می کنم.

انتهای خبر / منبع اختصاصی موسیقی ایده آل