گفت و گوی اختصاصی موسیقی ایده آل با کامران رسول زاده / اولین منتقد جدی هنرم خودم هستم

موسیقی ایده آل – زهرا رستگار : کامران رسول زاده از معدود خوانندگانی است که با حوزه ی شعر و ترانه هم انس زیادی دارد و آن را می فهمد . وی تا کنون دو آلبوم رسمی با نام های « بی سرانجام » و « دستای نا محرم » را روانه ی بازار موسیقی کرده است و بازخورد های بسیار خوبی را هم از آن ها دریافت کرده است ؛ همچنین او در زمینه ای اجراهای صحنه ای هم فعال بوده است که از برجسته ترین این اجراها می توان به کنسرت مشترک با « مورات ککیلی » خواننده ترک زبان اشاره کرد.گفت و گویی را با این خواننده و ترانه سرای پر مخاطب انجام داده ایم که آن را در ادامه می خوانید : 

شما تحصیلات تان را تا چه مقطع ای ادامه داده اید؟

لیسانس نرم افزار

هیچ وقت فکر نکردید رشته تحصیلی تان شما را از فضای ترانه و خوانندگی دور کند؟

من همیشه به طور موازی با موسیقی وشعر درگیر بوده ام. آموزش های آزاد وجلسات کانون های مختلف ادبی که شرکت می کردم و در موسیقی هم ردیف آوازی و سازی موسیقی ایرانی  را نزد اساتید برگزیده ایران آموزش دیدم

می توان گفت تا حدودی از قبل  با ترانه سرایی و موسیقی آشنا بودید ، درست است؟

بله درست می گید از سال ۸۲-۸۳ تمرکزم بر روی شعر و موسیقی بیشتر شد

بزرگ ترین آرزویی که داشتید چه بوده است؟ آیا به آن دست پیدا کردید ؟

راستش را بخواهید تا به حال کسی این سوال را از من نپرسیده بود به همین دلیل پاسخگویی به آن کمی سخت است! اما در حوضه ی موسیقی تجربه ی استیج بین الملی اتفاقی بود که برای آن تلاش کردم و تقریبا تمام هدف هایی که در زمینه موسیقی داشتم را تجربه کردم . با توجه به کنسرتی که در استانبول برگزار کردم عملا به آن رسیدم ومطمئنا قدم های دیگری هم در این زمینه بر خواهم داشت . نگاه من به هنر شبیه تجربه بوده است تا آرزو همیشه دوست داشتم حداقل خودم حال خوبی به واسطه هنر داشته باشم.

به نظر خودتان آیا تا به امروز به آن سطح آگاهی که مَد نظرتان بود واز آن حرف میزنید رسیدید؟

فرایند خلق آثار هنری جهان انسان را  کم کم درگیر فضاهایی شبیه آگاهی و اندیشه می کند و فکر می کنم تا الان هدف هایی که مَدنظرم بوده را تجربه کردم البته باید بگویم خیلی تجربه های دیگری هم باید به دست بیاورم تا بتوانم آثار ماندگار تری را خلق کنم.

در ابتدای کار خانواده با فعالیت تان در حوزه هنر مخالفتی نداشتند ؟

نه هرگز ؛ خانواده ام همیشه مشوق اصلی من در حوزه موسیقی وترانه بودند.

به غیر از پدر و مادرتان موفقیتی که امروز به آن دست پیدا کردید را مدیون چه کسانی هستید ؟

مسلما پدر ومادرم با حمایت هایی که از من و سایر اعضای خانواده انجام دادند مهم ترین عامل موفقیت مان بوده اند . بعد از پدر و مادرم اساتیدی که از آن ها تجربه های هنری آموختم و من را در این مسیر هدایت کردند از جمله معلم ادبیات دوره ی دبیرستانم و یا اساتیدی که در حوضه ی آواز و یا شعر با آن ها آشنا شدم بی شک همه تاثیر گذار بودند .

شما به این دلیل وارد موسیقی شدید تا از این طریق کسب در آمدی داشته باشید وبه شهرت فعلی تان برسید یا این حرفه را مسیری برای گفتن حرف ها و عقاید تان به انسان های مختلف می دانستید؟

شهرت و درآمد بخش ناخواسته ی زندگی یک هنرمند است .  وقتی یک هنرمند یک اثر را خلق می کند که مردم دوستش دارند و با آن ارتباط بر قرار می کنند ، باعث می شود که بازار هنر نیز به آن هنرمند توجه کند . هر چند در بازار تجارتِ هنر ممکن است اتفاقات ناخوشایندی رخ دهد و انسان های این عرصه خیلی منصانه با هم رقابت نکنند که البته این خاصیت بازار هنر است اما من طبیعتا وقتی درگیر شعر شدم هدفم این نبود که این شعر چاپ شود . من فقط حال همان لحظه را نوشتم و ادامه ی آن اتفاقی بوده که آن جریان به همراه خود آورده است. بنا براین هدف من شهرت نبوده و نیست و اگر احساس کنم مشغله هایی که درحاشیه هنر وجود دارد من را از مسیرم دور کند مسیرم را اصلاح می کنم و حتی شاید از فضای بازار دور شوم.

 موسیقی چند ساعت از زمان روزانه شما را می گیرد؟

این اواخرتمرین موسیقی برای اجرا کنسرت خیلی از وقت من را می گیرد اما در کل  هر روز در حال گوش کردن به موسیقی ملل مختلف جهان هستم  و آن ها را مطالعه می کنم . منتظر آن لحظه ای هستم که درگیر نوشتن ترانه شوم ویک فضای هارمونیک در ذهنم شکل  گیرد و آن را ثبت می کنم .

افرادی که با آن ها همکاری می کنید افراد مشخص شده و ثابتی هستند یا همواره در حال تغییر دادن افراد گروه هستید ؟ معیارتان برای انتخاب افراد گروه تان چیست؟

خیلی دوست ندارم فضای کاری ام ثابت باشد . خیلی وقت ها کسانی که در فضای موسیقی کار می کنند همیشه خودشان را به روز نگه می دارند و استعداد هنری که دارند را پروش می دهند. شما می توانید سال ها با این افراد کار کنید ولی من دوست دارم همیشه از فرصت های جدید و انسان های جدید در آثارم کمک بگیرم.چون موسیقی یک کار گروهی است ؛ درست است که تو می توانی به تنهایی شعر بنویسی روی آن ملودی بگذاری و تنظیم کنی، اما در گیر کردن روح هنرمندان مختلف در یک اثرهنری می تواند دلیل ماندگاری بیشتر کار شود.معیارم برای  انتخاب این افراد این است که دنبال روح های خوب و شبیه به خودم هستم تا بتوانم با آن ها به راحتی شروع به کار کنم .

تا چه حد به سبکی که در آن فعالیت می کنید علاقه دارید واگر روزی مجبور به تغییر سبک شوید چه سبکی را انتخاب خواهید کرد؟

این سبک به مرور زمان شکل گرفته است.البته اگر بشود نام آن را « سبک » گذاشت.قبلا هم گفته ام اولین و جدی ترین مخاطب کار هایم خودم هستم. وقتی اثری از فیلتر خودم رد شود  و مورد تائید خودم قرار گیرد ، آن  اثر را منتشر می کنم . طبیعتا یک سری کار را دوست دارند و یک سری هم دوستش ندارند و این سلیقه است و همه ی این تعاریف و از فیلتر گذراندن ها تبدیل به یک سبک خواهد شد. من در حال حاضر چیزی که هست را می نویسم و خیلی به این فکر نمی کنم از روی سبک و سیاق خاصی پیش بروم.

تا به حال به این موضوع فکر نکردید که در آینده سبک و سیاق خاصی از خودتان به جا بگذارید؟

در دوره های مختلف هنری کشورمان به خصوص از دهه های ۳۰ الی ۴۰ سبک های مختلف و متنوعی ارائه شده است و ما فقط زوایه های امروزی تری از این سبک ها را ارائه می دهیم و به مردم امروز نزدیک ترش می کنیم.بنا براین من خیلی به این شکل نگاه نمی کنم که بخواهم از خودم سبکی به جا بگذارم و به معقوله ی هنر به صورت آنچه که مردم امروز ایران به آن نیاز دارند نگاه می کنم و سعی می کنم این نیاز ها را کشف کنم ، بنویسم و به آن ها ارائه دهم .

اگر بخواهید سبک خاصی را دنبال کنید چه سبکی را دنبال می کنید؟

به موسیقی راک به خاطر ویژگی های که دارد علاقه زیادی دارم و دوست دارم درنهایت شکل و گونه های مختلف  راک را اجرا کنم و به آن بپردازم . در حوزه شعر  آثارم بیشتر در حوضه ی شعر آزاد است.

 به عنوان مخاطبی که پی گیرآثار و فعالیت های کامران رسول زاده است کدام یک از آثارتان را بیشتر دوست دارید؟

همیشه یک جواب کلاسیک و کلیشه ای برای پاسخ سوال شما وجود دارد و آن هم این است که همه ی کار های من مثل بچه های من هستند اما من اینطور فکر نمی کنم.به نظر من آثار هنری مثل بچه های مردم هستند و باید دید مردم کدام اثر تو را بیشتر دوست دارند چون روح تو داخل این اثر است و باید ببینی چقدربه فکر و ذهن مردم شبیه است. من ترانه «درخت»،«زن» و «اسب زخمی» را بیشتر از بقیه آثارم دوست دارم.به این علت که خیلی بیشتر به من شبیه  هستند .

شما هم ترانه سرا و خواننده خوبی هستید و هم نمایش نامه نویس وآهنگسازی هستید که آثار خوبی از خودتان به جا گذاشته اید ؛ دوست دارید کدام یک از این فضا ها را جدی تر ادامه دهید؟

خیلی برای من فرقی نمی کند و در هر مقطع ای که شکل و شبیه هر کدام از این فضا ها باشم همان کار را انجام خواهم داد . مطمئن باشید هیچ کدام از این زمینه ها را رها نخواهم کرد… از قضا وجهه ی شعری من همیشه بر دیگر زمینه ها غلبه داشته است ولی متاسفانه شاعران و ترانه سرایان این قضاوت را می کنند که محبوبیت در حوزه ی شعر را به خاطر خوانندگی داری و خوانندگان هم می گویند محبوبیت را از ترانه سرایی و شاعری داری . این فرهنگ هنوز در جامعه وجود ندارد که یک هنرمند مولف می تواند به شکل های مختلفی آثار هنری از خودش به جای بگذارد ومن نمی توانم بگویم کدام یک از این عرصه ها را بیشتر دوست دارم و ادامه خواهم داد . چون سایر دوستان جبهه می گیرند.

به نظر شما فضای مجازی چقدر می تواند به یه هنرمند در ارائه ی آثار و معرفی آن ها به عموم مردم موثر باشد؟ خودتان با فضای مجازی موافق هستید یا مخالف؟

 مطمئنا تاثیر منفی اش بیشتر در سطحی شدن آثار و اینکه هر شخصی یک تریبون برای ارائه و معرفی کار های خودش دارد آثاری که ممکن است اعتبار و اصول درستی نداشته باشد. اما همه به عنوان یه شاعر یا یک خواننده از آن شخص یاد می کنند و این باعث میشود که تشخیص کار خوب از بد سخت شود .ویژگی مثبت فضای مجازی هم این است که خیلی سریع خبر ها پخش میشود و در امر اطلاع رسانی کمک قابل توجهی را به یک هنرمند می کند.

شما اولین کسی هستید که همکاری خودتان را با یک خواننده ترک زبان شروع کردید ، چگونه حاضر به انجام این ریسک شدید و آیا نگران این که برای اخذ مجوز به مشکل بر بخورید نبودید؟

نه هرگز ؛ وقتی که در فضا وچهار چوب قوانین کشور شروع به کار می کنی نباید نگران اینجور مسائل باشی اما به هر حال انجام این کار برای اولین بار کار سختی بود ولی برای من تجربه شیرینی بود.

در مورد ترانه ی « همین امشب » از قبل بر روی آن فکر کرده بودید یا به یکباره به ذهنتان خطور کرد ؟

مطمنئا از متن ترانه اصلی این اثر هم الهام گرفتم اما واقعیت این هست که یک لحظه عاطفی خاصی باعث شد که  فارسی این ترانه را بنویسم . آن زمان خیلی به این فکر نمی کردم که این ترانه را ارئه بدهم. من فقط این کار را کاور کردم و برای خواننده اصلی اش فرستادم تا به او بگویم که این قطعه ی تو این اثر را روی من گذاشت .

برنامه فعلی شما چیست و برای آینده کاری تان چه برنامه ای دارید؟

 من همیشه دوست دارم در فضای شعر قدم بزنم و با شعر درگیر باشم . موسیقی به هر حال یه وجه دیگری از رفتار شاعرانه است که یک مقدار مخاطب و شکل ارائه آن  فرق می کند که برای این موضوع برنامه هایی دارم.به هر حال در حال حاضر به طور حرفه ای وارد  این حوزه شده ام . بنابراین در جهت رشد و پیشرفت  و گسترش آثارم برنامه هایی دارم به عنوان مثال در حال کار روی مجموعه اشعار جدیدم هستم ودر حال آماده سازی آلبوم جدیدم نیز هستم.در کل باید بگویم با فضایی که در حال حاضر در آن قرار دارم درگیرم تا بتوانم آثارم را بیشتر به مخاطبین معرفی نمایم.

به عنوان سوال آخر تا چه زمانی به فعالیتان در عرصه موسیقی وشعر ادامه خواهید داد؟

تا جایی که بازار اذیتم نکند و من مجبور به رقابت ناسالم در این عرصه نشوم . اگر روزی حس کنم بخش مادی گرایانه این هنر من را به سمت خود می کشد و من هم تبدیل به آدمی شدم که خلوت هنری ام را از دست داده مطمئنا خودم کنار می کشم و مسیر فعالیتم را عوض خواهم کرد. چون اولین مخاطب جدی هنرم خودم هستم وقتی آن  من را راضی نکند و حس کنم درگیر حاشیه ی هنر شده ام که نمی گذارد خلوت هنری ام را حفظ کنم ترجیح می دهم این عرضه را ترک نمایم.

عکس ها : میلاد بنا

انتهای خبر / منبع اختصاصی موسیقی ایده آل