در برنامه ساعت ۲۵ اتفاق افتاد ؛ بهروز صفاریان زبانِ اهالیِ موسیقی شد / عبدالجبار کاکایی : متاسفانه موسیقی عام پسند به نازل ترین شکل در کشور ما تولید میشود

موسیقی ایده آل – دلارام بهرامپور : بهروز صفاریان ، اهنگساز و تنظیم کننده ی شناخته شده ی کشورمان ، سیزدهم بهمن ماه ۹۶ در گفتگوی زنده با آنتن صدا و سیما و برنامه ساعت ۲۵ گفت : ما اهالی موسیقی ، جامعه ی بزرگی را تشکیل میدهیم ؛ این حق ما هست که برنامه هایی برای نقد ، بررسی و حتی ارائه ی آثارمان ، در تایم خوب و مناسبی به ما اختصاص داده شود .
من از طرف جماعت موسیقی از رئیس صدا و سیما خواهش میکنم برنامه هایی تاکیداً مختص موسیقی تهیه شود .
چرا که صدا و سیما در میزان رشد آگاهی مخاطب نسبت به موسیقی نقش بسیار موثری دارد .

– در نهایت تصمیم بر این شد که امیر حسین مدرس به کمک بهروزصفاریان نامه ای مبنی بر مطالبه ی اهالی موسیقی تهیه کنند و به امضای هنرمندان برسانند و در نهایت درخواست خودشان را به رئیس سازمان صدا و سیما ابلاغ کنند .

همچنین عبدالجبار کاکایی نویسنده ، زبان شناس ، شاعر و ترانه سرای نام آشنای کشورمان بعد از مدتها به روی آنتن صدا و سیما رفت .
ساعت ۲۵ از شبکه ی پنجم سیما با اجرای امیر حسین مدرس دیشب ، میزبانِ این هنرمند بود .

عبدالجبار کاکایی با بسیاری از خوانندگان مطرح از جمله سالار عقیلی ، علیرضا قربانی ، محمد اصفهانی ، علی لهراسبی ، رضا یزدانی ، فریدون آسرایی و … همکاری های موفقی داشته است .
همچنین از کاکایی مقالات و نقدهای فراوانی پیرامون شعر این روزگار در مطبوعات درج شده است. وی تا کنون در برخی از همایش‌های سراسری شعر که در سطح کشور برگزار گردیده به عنوان دبیر، مدیر اجرایی و عضو هیئت علمی مسئولیت داشته است. همچنین عبدالجبار کاکایی مدرس و مدیر خانه شعر بنیاد نویسندگان و هنرمندان و نه ماه عضو شورای ترانه وزارت ارشاد بوده است و به علت اعتراض به عملکرد شورا در ممیزی آثار اجتماعی همراه با اهورا ایمان استعفا داد.
در برنامه ی دیشب کاکایی ضمن بررسی فنی و تخصصیِ تصنیف و ترانه نوین امروزی گفت : متاسفانه در زمان ما کلام در اختیار موسیقی قرار گرفته و ارزش خود را از دست داده است و همچنین موسیقی به شکل تجارت ظاهر شده است .
وی در ادامه اضافه کرد : موسیقی پتانسیل این را دارد که مطالبات‌مردم را پاسخگو باشد و توقع ما از موسیقی به دلیل فرهنگ گذشته ی ما هست ولی ترانه نوین امروز در واقع واگویه ای از مطالباتِ کاذبِ مردم این زمان هست نه مطالبات حقیقی ؛ در واقع میتوان گفت این نوع ترانه بطور کل آگاهی بخش نیست و روح پرسشگری را از مردم گرفته است و آنها مقلد وار آهنگی را بعد از دیگری گوش میدهند .
نه تنها این ترانه ها فاخر نیستند بلکه ناخوشایند ، پیش پا افتاده و مبتذل هم هستند و دلیل این اتفاق این هست که ترانه به همه ی زمینه ها ورود کرده و سد ها را شکسته است .
ضمن اینکه ممیزی های بیش از حد باعث شده است تا دو نوع موسیقی در مملکت تولید شود ؛ نوع اول موسیقی هایی که در خدمت یک ماموریت هستند که در صدا و سیما تهیه میشوند و موسیقی رسمی نامیده میشوند .
نوع دوم موسیقی عام پسند که به نازل ترین شکل در حال تولید هست ، موسیقیِ رها در دست کارتل های اقتصادی که بتوانند به راحتی در عرض ۶ ماه خواننده ای را تربیت کنند و برج میلاد را پر و خالی کنند و ۱۰۰ سانس کنسرت اجرا کنند و سود که کردن ، خواننده ی خود ساخته یشان را کنار بگذارند و سراغ یک نفر دیگر بروند .
بسیار غم انگیز هست که درب های اصلی تولید موسیقی بسته شده و از درهای فرعی شاهد تولید موسیقی هستیم .
در این میان مخاطب مانند یک معتادی هست که در کنار خیابان افتاده و شرکت های اقتصادی در تولید مواد مخدر (موسیقی مبتذل) روز به روز از هم سبقت میگیرند و هیچ کس بفکر درمان و آگاهی بخشی به فرد بیمار نیست .

انتهای خبر / اختصاصی موسیقی ایده آل