یغما گلرویی: پاسخی برای دروغ‌های آن گزارش ندارم!

موسیقی ایده آل-عاطفه احمدزاده: طی چند روز گذشته گزارشی از باشگاه خبرنگاران جوان در بخش های مختلف خبری از شبکه های خبر، شبکه اول سیما و در بخش خبری بیست و سی پخش شد که در آن به فعالیت های "یغما گلرویی" و همکاری های وی با خوانندگان غیر مجاز اشاره شده بود. البته در این گزارش اسمی از او برده نشد و حتی از پخش تصویر وی خودداری شد که این شاید سیاستی برای قائل نشدن حق دفاع برای شخص مورد بحث باشد. در ادامه می توانید صحبت های یغما گلرویی در رابطه با این گزارش را در موسیقی ایده آل بخوانید.

• در رابطه با گزارشی که در صدا و سیما درباره شما پخش شده چه نظری دارید؟

نظر خاصی ندارم و راستش را بخواهید اهمیتی هم برایم ندارد. در این گزارش هم طبق روال اغلبِ گزارش‌های این چنینی انصاف رعایت نشده بود، یعنی صورت مسئله معیوب بود. کاری که من و بسیاری دیگر از همکارانم کرده‌ایم اصلا جرم نیست، یعنی ترانه‌ای را که همین جا در کتاب مجوزدار منتشر شده است، برای اجرا به خواننده‌ای که در کشوری دیگر فعالیت می‌کند واگذار کرده‌ایم. پس خودِ کار موردی ندارد و مثلا امکان چاپ در ایران را هم دارد اما اگر خواننده‌ای در خارج آن را بخواند بدل به جرم می شود و این مضحک است! از طرف دیگر به خاطر همین اتهام مضحک هم نزدیک به دو سال است پرونده‌ای برای من و خیلی از دوستان ترانه‌سرا و آهنگساز دیگر باز شده که هنوز در جریان است و منتظر حکم دادگاه هستیم. در این بین صدا و سیما که تا کنون از نزدیک به بیست ترانه‌ی من در تیتراژهایش استفاده کرده و همین چند ماه پیش هم سریالی را با ترانه من پخش کرده، ناگهان خواب نما شده و تصمیم گرفته درباره من گزارش بسازد! این ماجرا بودار است و به نظر من بیشتر به خیز برادشتن برای استیضاح وزیر ارشاد مربوط است و تصمیم گرفته‌اند مرا این وسط قربانی کنند. یعنی صدا و سیما تا کنون خواب بوده و در این پانزده سال نمی دانسته ترانه‌سرایی که از ترانه‌هایش در سریال‌های مختلفِ خود استفاده می‌کند چقدر – به قول آن گزارش – مبتذل است؟! مسئله ای که اینجا وجود دارد این است که افراد به خاطر خصومت های شخصی اجازه دارند علیه دیگران گزارش تهیه کنند و در صدا و سیما و آن هم در بخش های خبری پخش کنند. کاش دست کم دستگاه عریض و طویل صدا و سیما این شجاعت را داشت که وقتی درباره کسی حرف می زند اسم ببرد، نه مثل این مورد که اسم من را نبردند و تصویرم را مثل کیف قاپ هایی که دستگیر می کنند سیاه کردند. کاش حداقل خودشان به دروغی که می گویند باور داشتند و مطمئن بودند که بخش هایی از آن افترا نیست، اما متاسفانه این بار هم رسانه‌ای که  ملی صدایش می‌زنند دروغ پراکنی کرده است.

• یعنی شما حرف هایی که زده شده را تکذیب می کنید؟

تمام آن را خیر! من همیشه پای کارهایی که کرده ام و آن‌چه که نوشته ام ایستاده ام، اما بخش‌هایی از آن گزارش اصلا چیزی نیست که یه عنوان اتهام بخواهد مطرح شود. مثل ماجرای حسین پناهی، یا این که من آرزو داشتم کافه داشته باشم در کل اتهام نیست. مگر این که در این سرزمین آرزو کردن را هم جرم به حساب بیاورند! من منکر همکاری‌هایی که با خوانندگان خارج از کشور داشته ام نیستم و به اغلبِ آن‌ها افتخار می‌کنم. بگذارید برای یک بار هم که شده از خودم تعریف کنم و بگویم به نظرم تعدادی از آن ها جزو بهترین ترانه‌های دهه‌ی اخیر هستند و چون به خاطر شرایط حاکم بر مرکز موسیقی در داخل کشور قابل اجرا نبوده اند، توسط خوانندگان خارج از کشور اجرا شده اند. خوانندگانی که ایرانی هستند و به زبانِ فارسی می خوانند. چرا باید کار با یک هموطن و همزبان جرم به حساب بیاید؟ در سال‌های اخیر طوری درباره کار با خوانندگان خارج از کشور صحبت می‌کنند که پنداری آن‌ها هیولاهایی از سیاره دیگر هستند، در حالی که بسیاریشان بخشِ بزرگی از فرهنگ شنیداری مردم ما را رقم زده‌اند و قابل احترامند.

• پاسخی برای تهیه کنندگان این گزارش ندارید؟

خیر. پاسخی برای دروغ‌های این گزارش ندارم. به نظرم دیگر مردم این رسانه را شناخته اند و حرف های از این دست را باور نمی کنند. اصلا این گزارش به نوعی تبلیغ برای من بود و امیدوارم صورت حسابی از طرف صدا و سیما برایم نفرستند،چون می‌دانم پخش آگهی تبلیغاتی از آن رسانه هزینه بالایی دارد! من زمانی پاسخ می دهم که یک برنامه‌ی زنده  با محور موسیقی تولید کنند و در آن یک شخص اهل فن بیاید و مثلا کار با خوانندگان خارج از کشور را نقد کند. در این صورت من و حتی خیلی دیگر از دوستانم پاسخگو خواهیم بود و آن قدر دلایل منطقی خواهیم داشت که هر آدم منصفی را مجاب کنیم. هر چند بعید می‌دانم جرات چنین کاری را داشته باشند.

منبع اختصاصی موسیقی ایده آل